คลังเก็บป้ายกำกับ: พอเพียง

มันลำบากกะต่าวคืนเมือบ้านเฮาเด้อ

มันลำบากกะต่าวคืนเมือบ้านเฮาเด้อ

คำสั่งของผู้เป็นแม่ทางโทรศัพท์ ที่ห่วงลูกหลานที่ไปทำงานในเมืองหลวง สถานการณ์การระบาดของบักโควิด-19 (หรือ อีโควิด มันโตผู้หรือโตแม่ ไผฮู้กะบอกมาแหน่เด้อ) ตอนต้นเดือนพฤษภาคมที่แล้ว สถานการณ์ตอนนั้นยังบ่ลำบากปานนี้ พอมีเวียกงานเฮ็ดอยู่ แต่ในช่วงเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมาการระบาดรุนแรง จนถึงขั้นปิดแคมป์คนงานก่อสร้างทั่ว กทม. รวมทั้งปิดโรงงานอุตสาหกรรมอีกหลายแห่ง หรือกักตัวในโรงงานจำนวนมากทั้งในสมุทรสาคร สมุทรปราการ นนทบุรี ปทุมธานี นครปฐม ทำให้บรรดาแรงงานบางส่วนต้องอพยพกลับบ้านเฮา

พอเดือนสิงหาคม สถานการณ์ของการระบาดรุนแรงถึงขนาดที่เตียงในโรงพยาบาล เพื่อการรักษาเต็มทุกแห่ง ทั้งในโรงพยาบาลสนาม ศูนย์พักคอย จนถึงขั้นต้องมีการกักตัวในบ้านตัวเอง หรือกักตัวในสถานที่ที่ชุมชนกำหนดขึ้น มีการล้มตายเพราะการรักษาพยาบาลไม่ทัน โรคที่กลายพันธุ์ครั้งนี้รุนแรงรวดเร็วมากจริงๆ กว่าจะรู้ตัวว่า เจ็บป่วยติดโควิด ก็เมื่อมีอาการหนักจนกระทั่งไม่สามารถช่วยชีวิตไว้ได้ นอกจากจะตกงานแล้ว คราวนี้กลัวตาย กลัวไม่ได้รับการรักษาพยาบาล จึงตัดสินใจเดินทางกลับบ้านกันเป็นจำนวนมาก รวมทั้งจังหวัดต่างๆ ได้ร่วมมือกันนำเอาคนในภูมิลำเนาของตนกลับมารักษาด้วย
อ่านเพิ่มเติม

ได้หยุดตรุษจีนกันทุกคน!

เพราะน้องโค(วิด)เป็นเหตุ

นับตั้งแต่เกิดมาจนวัยรุ่นตอนปลาย ปีนี้นับเป็นปีแรกที่ได้สัมผัสกัน วันหยุดตรุษจีน กับเขากันทั้งประเทศ สาเหตุจากรัฐบาลเห็นว่า ปีนี้น้องโค (ไม่ โยตี้ แต่เป็น โควิด-19) ที่ระบาดไม่หยุด จนเศรษฐกิจตกสะเก็ด การท่องเที่ยวเงียบเหงา การเงินไม่สะพัดเลยจัดวันหยุดให้คนไทยทุกคนเสียเลย ผมไม่เคยไปไหว้บรรพบุรุษในวันนี้ เพราะไม่มีเชื้อจีนเลย จะทำกันก็ตอนสงกรานต์โน่นแหละแบบไทอีสาน แล้วการที่ให้ วันตรุษจีน เป็นวันหยุดราชการ เพื่อให้คนไทยทุกคนได้ไปพักผ่อนท่องเที่ยว ใช้จ่ายเงิน จะได้ผลไหม? ให้ผมคาดเดา “คงได้ แต่น้อยมาก” เพราะสถานการณ์ตอนนี้ เงินทองในกระเป๋ามันไม่อำนวยครับ ไม่ว่าจะเป็นใคร อาชีพอะไร ก็ล้วนแต่ระมัดระวังในการใช้จ่ายกันทั้งนั้น ปริมาณคนตกงานหรือรายได้ลดลงนั้นมีมากกว่าปีก่อนๆ การกระตุ้นด้วยวันหยุดแบบนี้อาจจะไม่มีผลอะไรเลยก็ได้ กอร์ปกับสถานการณ์การระบาดของโควิด-19 ที่ไม่มีทีท่าว่าจะลดลงโดยเร็ว บางจังหวัดยังใช้มาตรการเข้มข้นในการควบคุมการเดินทางอยู่ จึงทำให้การเดินทางไปมาไม่สะดวก ไม่มั่นใจ ไม่สนุกที่จะไปพบปัญหาคาดไม่ถึง

ตรุษจีน อ่านเพิ่มเติม

ซำบายดีบ่น้อพี่น้อง

สา’สุข เพิ่นบอกว่า การ์ดอย่าตก

ลังจากที่พวกเฮาคนไทยทั้งประเทศได้ร่วมมือกันมาตลอด เฮาก็ปลอดจากโควิด-19 มาถึง 100 วัน แต่แล้ว… กะมีแตกดังโพล๊ะกลางกรุงเทพฯ มีคนติดเชื้อไวรัสในประเทศเฮาเองขึ้นมา 1 คน ซึ่งยังหาคำตอบไม่ได้ว่า “ไปติดมาจากที่ใด?” ยังมีการสืบสวน สอบสวนโรคจากทางกระทรวงสาธารณสุขกันอยู่ ด้วยอาชีพของผู้ติดเชื้อนั้นทำงานในสถานที่ค่อนข้างเสี่ยง คือ สถานบังเทิง ผับ บาร์ ห้องอาหาร รอฟังคำตอบอยู่ครับ

เลยเป็นที่มาของคำว่า “การ์ดอย่าตก” เหมือนกับนักมวยที่ขึ้นเวทีแล้ว อย่าเผลอป้องกันตัวเชียวเพราะเราไม่รู้ว่าหมัดคู่ต่อสู้จะมาทางไหนกันแน่ ช่วงวันหยุดยาวๆ 4 วัน (ปิดชดเชยวันสงกรานต์ แต่บ่มีการสาดน้ำ) ก็มีการเดินทางท่องเที่ยวกันมากมายพอดู อีสานบ้านเฮาก็คึกคัก ถ่ายรูปเซลฟี่ลงโซเชียลกันใหญ่ แต่.. พากันสบายเกินไป หน้ากากอนามัยกะบ่พากันใส่ ย้านเด้พี่น้อง ย้านมันลามมาอีกนั่นดอก เฮาสิเบิดม่วนเด้อ จำไว้แหน่ 6 เดือนที่ผ่านมานั้นพวกเฮาลำบากกันขนาดใด๋
อ่านเพิ่มเติม

ลืมกันหรือยังนะ ไม่ได้อัพเดทนานล่ะ

โควิดซา เลยมาบอกข่าว

ตั้งแต่เดือนพฤศจิกายนปีที่แล้ว หลังน้ำท่วมใหญ่แถวกระท่อมน้อยทิดหมู (กระท่อมน้อยฮิมมูล) พอน้ำลดก็แล้งทันทีเลยพี่น้องเอย ที่เคยๆ ท่วมกะจักไหลไปไสเบิดบ่เหลือขังในนา พอข้ามปีใหม่มากะคาแต่ไปทำมาหากินตามประสา ไปส่อยพี่น้องทางบ้านฟื้นฟูเฮือนชาน ซ่อมแซมบ้านที่ผุพังเพราะน้ำคราวนั้น ที่ลำบากสุดๆ แหม่นล้างขี้ตมขี้เลนออกจากเฮือนนี่หละ ยากกว่าแนวอื่นหลายเด้อ

ลำบากฮอดหมาพี่น้อง ต้องอาศัยเฮือเป็นบ่อนอยู่อาศัย ไป-มา ลำบากอยู่เป็นเดือนกว่าสิเป็นปกติ แต่กะบ่นานท่อใด๋กะผจญกับภัยร้ายตัวใหม่อีก

หลังฉลองปีใหม่ได้บ่นาน ข่าวร้ายก็มาเลย โรคระบาดร้าย “โควิด-19” ลามจากเมืองจีนมาสู่เมืองไทย ทุกสิ่งอย่างที่เคยเฮ็ดเคยสร้างก็หยุดไปเบิด การทำมาหากินฝืดเคือง คนที่เคยมีงานกะตกงานแบบบ่ทันตั้งโต ทิดหมูกะคือกันได้อาศัยหากินเมาะๆ แมะๆ แถวบ้านนี่แหละ พอได้เลี้ยงปากเลี้ยงท้อง อ่านเพิ่มเติม