คลังเก็บหมวดหมู่: บ่นไปเรื่อย

ลืมกันหรือยังนะ ไม่ได้อัพเดทนานล่ะ

โควิดซา เลยมาบอกข่าว

ตั้งแต่เดือนพฤศจิกายนปีที่แล้ว หลังน้ำท่วมใหญ่แถวกระท่อมน้อยทิดหมู (กระท่อมน้อยฮิมมูล) พอน้ำลดก็แล้งทันทีเลยพี่น้องเอย ที่เคยๆ ท่วมกะจักไหลไปไสเบิดบ่เหลือขังในนา พอข้ามปีใหม่มากะคาแต่ไปทำมาหากินตามประสา ไปส่อยพี่น้องทางบ้านฟื้นฟูเฮือนชาน ซ่อมแซมบ้านที่ผุพังเพราะน้ำคราวนั้น ที่ลำบากสุดๆ แหม่นล้างขี้ตมขี้เลนออกจากเฮือนนี่หละ ยากกว่าแนวอื่นหลายเด้อ

ลำบากฮอดหมาพี่น้อง ต้องอาศัยเฮือเป็นบ่อนอยู่อาศัย ไป-มา ลำบากอยู่เป็นเดือนกว่าสิเป็นปกติ แต่กะบ่นานท่อใด๋กะผจญกับภัยร้ายตัวใหม่อีก

หลังฉลองปีใหม่ได้บ่นาน ข่าวร้ายก็มาเลย โรคระบาดร้าย “โควิด-19” ลามจากเมืองจีนมาสู่เมืองไทย ทุกสิ่งอย่างที่เคยเฮ็ดเคยสร้างก็หยุดไปเบิด การทำมาหากินฝืดเคือง คนที่เคยมีงานกะตกงานแบบบ่ทันตั้งโต ทิดหมูกะคือกันได้อาศัยหากินเมาะๆ แมะๆ แถวบ้านนี่แหละ พอได้เลี้ยงปากเลี้ยงท้อง อ่านเพิ่มเติม

ชาวนาตากข้าวเปลือกบนถนน

ทำไมชาวนาจึงมาตากข้าวเปลือกบนถนน

ในช่วง 2 สัปดาห์ที่ผ่านมา มีข่าวการเกิดอุบัติเหตุร้ายแรงถึงตายบนท้องถนนอยู่หลายครั้ง เช่น อุบัติเหตุรถยนต์ยี่ห้อมิตซูบิชิ ปาเจโร่ เสียหลักตกข้างทางสภาพพังยับเยิน เนื่องจากเหยียบข้าวเปลือกที่ตากบนถนน ลงในกลุ่มศรีสะเกษ SisaketToday พร้อมกับตั้งคำถามว่า เมื่อมีเหตุแบบนี้เกิดขึ้น ใครจะเป็นผู้รับผิดชอบ?

อีกกรณีคือ นักเรียน ม.3 โรงเรียนแห่งหนึ่งใน ตำบลทะเมนชัย อำเภอลำปลายมาศ จังหวัดบุรีรัมย์ ขับรถจักรยานยนต์ไปชนกองข้าวเปลือกที่ชาวบ้านนำมาตากบนถนนลาดยาง ทำให้หนึ่งในนั้นเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ ส่วนอีกคนบาดเจ็บสาหัส

อ่านเพิ่มเติม

คลื่นซัดสาดน้ำท่วมอุบลฯ’62


ที่พักพิงชั่วคราวริมถนน ลำบากมากสำหรับคนถูกน้ำท่วม

บันทึกฉบับที่ 2 ในเหตุการณ์ “น้ำท่วมอุบลราชธานี  ปี พ.ศ. 2562” มีปรากฏการณ์ที่น่าสนใจหลายเรื่อง ที่อยากเอามาบันทึกไว้เป็นบทเรียนร่วมกัน ได้ช่วยกันศึกษาและวิเคราะห์ทำเป็นบทเรียน ในการรับมือกับภัยพิบัติต่างๆ ในอนาคต ไม่ว่าจะเป็นอุทกภัยน้ำท่วมอย่างครั้งนี้ วาตภัยในช่วงหน้าแล้งต่อหน้าฝนที่มีบ่อยๆ แผ่นดินไหว โคลนถล่ม ที่มีกันในแทบทุกภาคของประเทศไทย โดยขอนำเรื่องปรากฏการณ์ คลื่นที่สาดซัดถาโถม ในเหตุการณ์อุทกภัยครั้งนี้ มีอะไรบ้าง?

การไม่แจ้งเตือนภัยพิบัติ
อ่านเพิ่มเติม

น้ำท่วมอุบลฯ 2562

บันทึกอีกหน้าประวัติศาตร์ “น้ำท่วมอุบลฯ 2562”

แค่อยากจะบันทึกไว้ให้ลูกหลานในภายภาคหน้าได้อ่าน ระลึกถึง ได้เขียนถึงสิ่งที่เห็นด้วยตา สัมผัสด้วยโสตประสาทของตัวเอง น้ำท่วมอุบลฯ ที่ว่าหนักๆ ก็ยังไม่เท่า “ลมปากนักเลงคีย์บอร์ดที่เอาแต่มโนบนฟูก” เลย นอกจากไม่สร้างสรรค์ ยังบั่นทอนกำลังใจคนทำงานในพื้นที่ สร้างความหวาดกลัวให้กับผู้ประสบภัยเพิ่มมากขึ้นอีก จะบอกว่า “มือไม่พาย เอาเท้าราน้ำ” ก็เบาไป พวกนี้แม้แต่ “นั่งขี้ในส้วม” มันยังคลั่งรัวคีย์บอร์ดด้วยตาบอดๆ ของพวกมันอีก เรียกว่า “สมองขี้เลื่อยของพวกมันล้นออกมาทำให้น้ำมูลเน่าได้อีก” จะเหมาะสมกว่าละมัง…
อ่านเพิ่มเติม