มิถุนายน 24, 2017 | 12,448 views

วิญญาณอีสาน

จอคำถามว่า “เจ้าเป็นคนอีสานอีหลีบ่ อ้ายแอดมิน” สิตอบจั่งใด๋น้อจั่งสิเชื่อกันบาดนี่ แอดมินเกิดบ้านนอกครับ แม่ว่าทำคลอดโดยหมอตำแย ในหมู่บ้านหนึ่งในอำเภอเดชอุดม จังหวัดอุบลราชธานี (เมืองดอกบัว) ฮ่ำเฮียนชั้นประถม 1-4 ในหมู่บ้าน (ตามประวัติที่พอจดจำได้ ดื้อหลาย ใช้กระดานชนวนเปลืองขนาด ย้อนว่าตีกันกับหมู่แล้วมันแตกตอนถืกหัวหมู่ประจำ ถืกคุณครูประจำชั้นบิดไส้ประจำ และถืกลงโทษให้ถอนดอกบักหญ้าออกจากขาส่งให้คุณครูเพื่อลบล้างควมผิด) บ้านนอกพอบ่ครับ เหอๆๆ…

จากนั้นมา ปู่เห็นว่าเฮียนอยู่บ้านนอกคือสิบ่รอดเป็นนักเลง เลยส่งมาเฮียนโรงเรียนเทศบาลในเมือง จั่งฉายแววคนเฮียนดีเฮียนเก่ง สอบได้ทุนเป็นประจำจนจบชั้น มัธยมต้น ทางบ้านอยากให้เป็นครูเลยไปสอบเข้าเรียนที่ วิทยาลัยครูอุบลราชธานี (ชื่อในสมัยนั้น) จบชั้น ป.กศ.สูง ไปสอบเป็นครูได้ตั้งแต่สมัยประชาธิปไตยเบ่งบาน อยู่นาน 30 กว่าปี จนเกษียณอายุมาจ่มอยู่บ้านนี่หละ

นอีสานนั้นมีเอกลักษณ์ร่วมกันที่บ่งบอกถึงความเป็น “ฅนอีสาน” อันแท้จริง สามารถพิสูจน์ได้โดยง่าย ดังท่อนหนึ่งของเพลง “โอ้ละน้อ” ของ ก้อง ห้วยไร่ ที่ว่า “เกิดเป็นคนอีสาน เลือดก็คนอีสาน มีบุญมีงาน ก็ต้องมีหมอลำ มีลาบมีก้อย มีจุ๊ซอยจ้ำ ยังจดยังจำ วิถีบ้านเฮา เสียงพิณห่าว เสียงแคนหย่าว หย่าวเจ้าหย่าว หมอลำเจ้าหย่าว ยังเต้นรำวง โตดตีโต่งเกี้ยวสาว บ่ลืมเรื่องราว บุญฮีต ๑๒ และคอง ๑๔ … คงสิคือคำผู้เฒ่าเว้า คั่นเจาะเลือดเจ้า สิเห็นแต่ลาวอ้อยต้อย” อันนี้แหละที่เขาเอิ้นว่า “ข้าวเหนียว ลาบ ส้มตำ หมอลำ และปลาแดก คือ วิญญาณ ๕ ของชาวอีสาน ขาดบ่ได้คักๆ

“…หากเมื่อยล้า ขาอ่อน พักผ่อนน้อย
ให้กินก้อย ไส่ดี มีรสขม
หากตาลาย คล้ายว่า จะเป็นลม
ให้ผสม ขี้เพี้ย เพลียจะคลาย
เหล้าขาวริน กินด้วย ช่วยเสริมสร้าง
ตาสว่าง สดใส ดั่งใจหมาย
อายุยืน หมื่นปี ไม่มีตาย
เราทั้งหลาย มากินก้อย เถิดกลอยใจ…”

ผมมีความภูมิใจในการเป็น “ฅนอีสาน” ดีใจที่ได้เกิดมาเป็นคนอีสาน มีความตั้งใจแน่วแน่ที่จะจะอนุรักษ์ความเป็นฅนอีสานไว้ให้นานตราบเท่าลูกหลาน ทั้งภาษา ศิลปวัฒนธรรม ชื่นชอบ/ชื่นชม ในอาหารอีสานรสแซ่บ ประเภทลาบ ก้อย ซอยแซ่ แน่นอนต้องข้าวเหนียว และเพลงลูกทุ่ง หมอลำจ๊าบๆ มีความห่วงใย กลัวว่าลูกหลานต้องไปศึกษาและทำปริญญาเอก ภาษาอีสานที่ต่างประเทศ

คึดฮอดบรรยากาศบ้านนอกเฮาบ่น้อแฟนนานุแฟนทั้งหลาย เดี๋ยวนี้หายากแล้ว เพราะบ้านนอกกะเป็นในเมือง มีเครื่องใช้ไม้สอยบ่แตกต่างกัน มีรถราใช้ขับไปหั่นมาหนี่บ่ได้ขี่เกวียนคือเก่า ไปดำนาเกี่ยวเข้ากะยังโทรศัพท์ขอเพลงทางวิทยุได้ ทันสมัยคักแท้ๆ ส่งไลน์ ทักแชท มีการไลฟ์สดจากท่งนาพุ้นนะ บ่ธรรมดาเด้อขอรับ

ไผบ่คึดฮดบ้านกะมาลองฟังเพลงนี้เบิ่ง “อีสานบ้านเฮา” ของ เทพพร เพชรอุบล คำร้อง/ทำนอง พงษ์ศักดิ์ จันทรุกขา ม่วนๆ ครับ ต้มกบใส่ผักกะแยงหอมกุ้ม ซดกับเข้าเหนียวฮ้อนๆ โอย… น้ำลายไหลแล้ว

หนึ่งความคิดบน “วิญญาณอีสาน

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *