เจอคำถามว่า “เจ้าเป็นคนอีสานอีหลีบ่ อ้ายแอดมิน” สิตอบจั่งใด๋น้อจั่งสิเชื่อกันบาดนี่ แอดมินเกิดบ้านนอกครับ แม่ว่าทำคลอดโดยหมอตำแย ในหมู่บ้านหนึ่งในอำเภอเดชอุดม จังหวัดอุบลราชธานี (เมืองดอกบัว) ฮ่ำเฮียนชั้นประถม 1-4 ในหมู่บ้าน (ตามประวัติที่พอจดจำได้ ดื้อหลาย ใช้กระดานชนวนเปลืองขนาด ย้อนว่าตีกันกับหมู่แล้วมันแตกตอนถืกหัวหมู่ประจำ ถืกคุณครูประจำชั้นบิดไส้ประจำ และถืกลงโทษให้ถอนดอกบักหญ้าออกจากขาส่งให้คุณครูเพื่อลบล้างควมผิด) บ้านนอกพอบ่ครับ เหอๆๆ…
จากนั้นมา ปู่เห็นว่าเฮียนอยู่บ้านนอกคือสิบ่รอดเป็นนักเลง เลยส่งมาเฮียนโรงเรียนเทศบาลในเมือง จั่งฉายแววคนเฮียนดีเฮียนเก่ง สอบได้ทุนเป็นประจำจนจบชั้น มัธยมต้น ทางบ้านอยากให้เป็นครูเลยไปสอบเข้าเรียนที่ วิทยาลัยครูอุบลราชธานี (ชื่อในสมัยนั้น) จบชั้น ป.กศ.สูง ไปสอบเป็นครูได้ตั้งแต่สมัยประชาธิปไตยเบ่งบาน อยู่นาน 30 กว่าปี จนเกษียณอายุมาจ่มอยู่บ้านนี่หละ
สมัยนี้หนุ่มสาวบ้านเฮาต่างกะหันหลังให้บ้านเกิด หันหน้าเข้าสู่เมืองหลวง หรือเมืองใหญ่ ไปขายแรงงานกัน ถิ่มให้พ่อ-แม่ ปู่-ย่า ตา-ยาย อยู่เฝ้าบ้าน เฝ้าไฮ่ เฝ้านา หวังว่าลูกหลานสิส่งเงินมาพอให้เลี้ยงชีพ บางคนกะกลับมาปีละเทื่อ หรือสองเถื่อ ยามปีใหม่ สงกรานต์ หรือเข้าพรรษา พากันมาทอดผ้าป่ายามบ้าน แต่บางคนกะไปลับไปลา บ่ส่งขาวคราวกลับมาจักเทื่อ ปล่อยให้ผู้เฒ่าคองถ้าอยู่สู่ยาม